grrr
eindelijk een internetcafe gevonden dat wat later open is, voor ne keer geen avondactiviteiten voorzien dus het goede voornemen gemaakt om nog eens een berg fotookes te posten.
driewerf helaas, de foto's staan op een DVD-schijfje, en dat prutspel kan dat hier niet lezen. Duuus, weer niks.
ok, intussen ben ik in Cairns, in het noord-oosten van Australie. 't Is hier tropisch heet en vochtig, en dat gaat er niet op beteren, want de komende dagen zit ik in het Daintree tropisch regenwoud.
bij gebrek aan beter voorlopig deze link: http://www.daintreerainforest.com/
hopelijk vind ik daar ergens in een of anderen boom en krokodillenbek een DVD-lezerke, zodat ik eindelijk wat meer kan vertellen.
heel korte update uit Hervey Bay, Australie
howdy mate!
net terug van 3 prachtige dagen op Fraser Island, een eiland dat tot het Werelderfgoed van de UNESCO behoort, en ja, 't is inderdaad de moeite. Zelf heb ik helaas momenteel geen fotookes bij, maar gelukkig kan ik wel enkele foto's laten zien van een medereiziger:
http://www.flickr.com/photos/greenhough/305371105/http://www.flickr.com/photos/greenhough/305371098/http://www.flickr.com/photos/greenhough/305373159/http://www.flickr.com/photos/greenhough/305373155/http://www.flickr.com/photos/greenhough/305371111/Voila, tgeeft toch al een beetje een idee en zoals ge kunt zien, gaat het nog steeds zeer wel met mij :)
Voor diegenen die mij proberen te bereiken op gsm: als ik op eilanden zit of op zee, ben ik tamelijk onbereikbaar. Sorry, maar niks aan te doen. Dus effe geduld, ik zal het berichtje wel krijgen en antwoord volgt zeker :) Skype heb ik hier in dit slaperige strandstadje nog niet gevonden en dat zal nog wel effe duren vrees ik voor ik terug via de computer kan bellen.
Allez, tijd om wat te gaan ronddretsen op 't strand en misschien ne keer ne coiffeur te zoeken!
Groetjes van uw bruingebronsde correspondent Down Under,
ikke
Australisch telefoonnummer
hello hello,
nu ik hier toch voor eeuwig en altijd ga blijven en m´n residency bijna in orde is, heb ik ook maar ineens een Australisch nummerke aangeschaft. Vanaf nu dus steeds te bereiken voor urenlange gesprekken op +61 420 377 193. ´s Nachts (mijne nacht) zal ik meestal mijn Mobistar-nummer in de gsm steken, maar mijne overdag ben ik dus enkel bereikbaar op het Australische nummer. Dus als ´t dringend is, Australisch, als ´t zever is gewoon op mobistar en dringende zever, tja, dat moet ge dan zelf maar kiezen.
Morgen naar Hervey Bay, hopelijk zijn er nog walvisjes en de dagen nadien zit ik met een tour op het verlaten eiland Fraser Island, een eiland dat zo schoon is dat het op de UNESCO wereld erfgoedlijst staat. Kben eens benieuwd. Verwacht dus een tijdje radiostilte.
daar komt de bruid ...
Aan Karolien & Pascal ne mega-dikke proficiat. Mijn zuske gaat trouwen, joehoeeeeee! Feeeeeeeeeeeeeeeeeeeeest. Maar euhm, met wie gaan jullie eigenlijk trouwen?? Dat hebt ge er weer niet bijgezegd, he. Och ja, ´k zal ´t wel zien als ´t zover is dan. Op tijd weten zeggen wanneer den datum is, he, dat ik weer niet in of ander hol van Pluto zit.
oh, voor Karolien en andere smurfjes die mij proberen bellen: ik krijg het nummer meestal te zien als¨prive-nummer¨ of gewoon ¨0000¨. Niet goed wetende wie dat dan wel mag wezen neem ik gewoontegetrouw niet op omdat roaming hier pokkeveel geld kost. Maar ik ga mij vandaag een tijdelijke lokale Australische sim-kaart aanschaffen en dan moogt ge mij allemaal bellen tot ge er blauw van ziet, hehe :p
goed, ik ga ´t stad in (zalig weertje, 29 graden vandaag), m´n trip naar Fraser Island gaan organiseren
toedeloe!
ikke
blondines en andere herpublicaties
effe ter verdere info:
blondines = goudgele pretcilinders a.k.a. dikke pinten. Ik ben nl. met een vergelijkende studie bezig tussen Belgische bieren en al het andere bier ter wereld.
de herpublicaties: wel, de internetverbinding die ik hier heb hapert regelmatig, dus ik weet niet altijd of het al gepubliceerd is of niet. En raar maar waar update mijn weblog zich ook niet zo snel, waardoor ik ook niet kan gaan piepen of het er nu al opstaat of niet *zucht*. Och ja, zie het voor mijn part als een vroeg teken van dementie, ik kan het mij toch niet herinneren! Nah! :p
effe vlug ter info
voila, ik ben net aangekomen in Brisbane, Australie. Zaaaalig weertje hier, 24 graden en twordt de komende dagen alleen nog maar warmer.
net ongelooflijk toffe dagen gehad in Christchurch, NZ, waar ik bij 2 lokale schonen ben verbleven op een bangelijke locatie (fotookes volgen nog). Couchsurfing begint behoorlijk goed te gaan, in Dunedin had ik een gratis bed, in Christchurch ook en nu verblijf ik bij een studente architectuur die als ne zot aan een presentatie zit te werken voor maandag voor haar eindexamen. Het dutske. Hehe. Noooot, eigen schuld dikken bult, willen studeren, geen compassie. *grijns*
euhm, ja, fotookes posten wordt effe moeilijk want ik zit hier op een computer met Linux en die vindt mijn digi maar niks, maar hopelijk lukt het een van de dagen nog wel eens.
en Jerry, gene paniek (anderen trouwens ook niet): als je niet direct je antwoordje ziet verschijnen op mijn blog is omdat ik alles modereer, dus vetzakkerij komt er hier enkel van mijnentwegen, hihi. Dus gewoon inzenden, ik krijg dat dan in mn meelboks en dan klik ik ¨publiceren" of ¨weg met die rotzooi¨. Dus geduld is weerom een schone gave.
goed, ik ga de lokale blondines hier ne keer uitproberen en hopelijk serveren ze ook nog iets anders dan enkel Fosters!
tot een dezer,
Tom
fox glacier, regenwoud en dies meer
de fotookes staan wat door mekaar, maar soit, dat houdt jullie leven ook wat spannend. De foto met het meer en de bergen op de achtergrond is onderweg getrokken van Queenstown naar de Milford fjord. U ziet hier Lake Te Anau, een van de grootste en diepste meren van NZ.
Het meer met het bootje is Lake Tikapi, dat voor de relatief grote stad Queenstown gelegen is. Mijn jeugdherberg keek hierop uit. Niet slecht, he.
De bergen hieronder (wat ruist daar door het struikgewas) zijn Mount Tasman en Mt. Cook, die eveneens de hoogste berg is van NZ en waarnaar ik morgen reis (maar dan aan de andere kant ervan)
De cheezy grin is aan Lake Matheson, dat op een zonnige dag en met de juiste lichtinval de bergen op de achtergrond perfect weerspiegelt. Helaas was er het foute licht en ikke die voor verstoring van het beeld zorgden
geloof het of niet, maar de 2 laatste fotos zijn geografisch zeer dicht (enkele 100-en meters). Ik sta schaapachtig te lachen voor Fox Glacier, het broertje van Franz Josef en deze gletsjer is dus omgeven van tropisch regenwoud. Geraak er maar eens aan uit! Bon, het zou effe kunnen duren dat je terug iets van mij hoort (misschien vanuit Christchurch) maar ik trek dus de bergen in en zaterdag vlieg ik naar Brisbane, Australie, waar ik nog wat ga coachsurfen :)
vervolg van de gletsjer
hier is ie dan, de zotte vogel.
Let ook vooral op de regen op de achtergrond :(
Nu ja, als het buiten te nat is, gaat ne normale mens dus maar naar binnen, he. Dat hebben wij dan ook gedaan, namelijk door een ijstunnel gekropen. Niet dat het daar veel warmer was, maar het waaide er minder 
en als je niet te veel warme lucht uitademde, viel het nog wel mee met smeltwater, hehe. Nu ja, het was er in ieder geval minder druk dan in de Kennedytunnel en ik ben ook niet geflitst :p
Intussen ging het hoger en hoger, waar er geen uitgehouwen paden meer waren. Hier kwam ons eigen ijspikkeltje goed van pas. Het terrein was dan wel minder stijl, het bleef heel zwaar. Maar da's goed natuurlijk, want zo blijf je warm en kon je toch nog genieten van bangelijke zichten op de vallei. 
Na een dagje klimmen hadden we eindelijk de top bereikt. En ja, ik kon nog lachen, ondanks al de blauwe plekken, de bloedende handen, het verzopen kapsel en spieren die nog een tijdje stram gingen zijn. Een ongelooflijk bangelijke dag die afgesloten werd met een 
goe saunake. Spijtig, spijtig, die foto's zijn mislukt :p
een verhaal over Brullende Bergen, gladde gletsjers en Crazy Kea's
iets anders waar de Westkust bekend voor is, is haar groot aantal regendagen. Voorlopig ben ik daarvan gespaard gebleven, maar de dag dat ik de Franz Josef-gletsjer ging beklimmen was het toch wel bijzonder vochtig. Soit, enkel strandjeannetten blijven daarvoor thuis, dus met een bende stoere mannen (en 2 madammen) wrongen we ons in waterdichte pakken, deden we onze ijsijzers aan de schoenen, staken we onze ijspikkel in de rugzak en trokken we naar dit ijsmonster. Onze berggids, een ervaren ijsklimmer uit Canada, wist ons te vertellen dat we ging klimmen tot bovenaan die zwarte streep die je hier op de foto ziet.
Het eerste (en stijlste) stuk van de gletsjer was min of meer uitgehouwen en had hier en daar koorden op de gevaarlijkere stukken. Soms was er zelfs een heuse trap uitgehouwen!
Het maakte de klim iets aangenamer in die gietende regen. Maar dat uitzicht dat je hebt ... wow. Antartica is er klein bier tegen. Na een vier uur klimmen was het eindelijk lunchtijd.
Uiteraard gebeurde dat gewoon buiten op het ijs, want een gletsjer is namelijk gewoon een bevroren rivier, maar wel een rivier die blijft stromen, dus het ijs is constant in beweging. Iets daarboven bouwen zou dus
niet lang stand houden.
Het is ook een van de weinige gletsjers die groter wordt ipv afsterft. Op sommige dagen groeit de gletsjer tot 5m! Dat de ijsberg midden in aardbevingsgebied ligt zal ook wel helpen, want per dag zijn er zo'n 200 aardbevingkjes daar. Dat is eentje om de 7 minuten. Het zijn er maar miniekes, dus de meeste voel je niet, maar kben toch al een paar keer snachts wakker geworden of overdag dat je precies effe "dronken" bent (en dat was 's middags, dus 't kon niet van 't bier zijn). Nu soit, we zitten daar rustig doorweekt ijspegelbrood te eten, tot ik ineens "keeeeeeeeeaaaaaaaaaaah kraaah kraaaah kraaaah" hoorde. Zat daar ineens een soort papegaai naast mij! Maar blogger doet weer ambetant, dus dat is voor de volgende post
bier tappen in Greymouth
dat een mens niet van brood alleen leeft, wisten we al uit de bijbel. Nu ja, in NZ weten ze dat intussen dus ook. Ik had met mijn bus een verplichte tussenstop in Greymouth, zoals de naam het al zegt: grijs, nat, niks te doen. Gelukkig hebben ze daar een brouwerij, dus zijn we die maar gaan bezoeken, he. Na een bijzonder kort bezoek kwamen we in de bar, waar het hoofddeel van deze culturele uitstap zich afspeelde. We kregen van alles wat ze in huis hadden een glas aangeboden en toen dat allemaal verorberd was en de stemming onder de bezoekers steeds beter werd, zei onze gids van "sorry mannen, ik moet naar huis" Ik dacht "lap, gedaan met de pret." Maar die moest toen nog komen. Onze gids:"ik moet naar huis, want ik moet bekomen van m'n kater van gisteren, maar ik zal effe uitleggen hoe ge bier moet tappen, amuseert jullie, drink zoveel ge wilt, over een uur komt een busje jullie halen voor een bbq-all-you-can-eat." Wow, dat noem ik nu nog ne keer service!
En inderdaad, de bus was (gelukkig) te laat en toen was het vlees & groeten a volonte. Fijne avond, in het aangename gezelschap van Andrea (Duitse studente links van mij) en Juliana (een Oostenrijkse au pair die zich helaas mee op de foto gewrongen heeft, de zatte fles)
Abel Tasman National Park
de Westkust van Nieuw Zeeland is om vele dingen bekend, waaronder het Abel Tasman National Park, een prachtig stukje natuur met subtropische stranden en wouden. Daar wou ik natuurlijk graag meer van zien, en hoe kan een ondoordringbare tropische kust beter verkennen dan met een kayak? Awel, ik zal het u zeggen: met een kayak en in het sympathieke gezelschap van weerom een Duitse studente. Na een tijdje toch ergens een stukje gevonden waar we aan land konden
en dan ging het te voet verder. Nee, ik heb deze foto's niet ergens uit een boekske geknipt, Nieuw Zeeland is echt echt echt waar een van de mooiste landen op aarde waar ik ooit al ben geweest. Het land blijft me telkens opnieuw verbazen, ge kunt het u zo zot niet bedenken of ge komt het hier wel tegen.
Op het strand dat je hiernaast ziet, hebben we toen trouwens geluncht. Zalig toch ...
fotookes van laatste dagen Wellington en eerste dag Zuid Eiland
gegroet gij allen,
Zeg, ik weet wel dat ik niet zo veel vertel de laatste tijd (veel te druk met mij bangelijk goed te amuzeren) maar euhm, al de lezertjes van mn blog, ge moogt af en toe eens wat commentaar achter laten, he. Luiaards! Tsss. Hehe.
Ok, eerste foto: examens in Wellington! Ja ja, de smurfjes hier zijn volop bezig met hun eindexamens en over 2 weken begint de grote vakantie hier. Grappig, he. Twas zo'n plezier rond te lopen met mn rugzakske vol reisgidsen tussen al die zwetende en stressende studentjes. Waar is den tijd!
Even later zat ik alweer in de bergen, alwaar ik dit sympahtieke diertje tegenkwam. 
't Heeft zeer goed gesmaakt trouwens :)
Dan nu de prijsvraag van de week: wat is dit (foto 3)? De winnaar krijgt een schoon kaartje :)
En ja, soms kom ik nog andere Belgen tegen, zoals deze sympathieke zussen Griet en Hilde uit Mol. Toevallig zaten wij in hetzelfde piepkleine hostel in Picton, het noordelijkste ministadje (3000 inwoners) van Nieuw Zeeland. Helemaal grappig werd het toen Griet mijn zus Karolien bleek te kennen "Ah klein Karolientje, da's die een die altijd babbelt en altijd hees is, he?" Zelf zou ik geen betere omschrijving kunnen geven. Bleek dat Griet niet alleen samen met Karolien gestudeerd heeft, maar ook nog een collega was op Umicore. Ge hebt de groeten!
Dat het leven van een reiskonijn best hard kan zijn, mag deze foto alweer tonen. In het lentezonnetje op het dek van een zeilschip een taske koffie drinken en intussen m'n reisdagboek aanvullen, waarmee ik hopeloos achtersta. (hmm, die foto houd je tegoed, hij wil niet opladen)
de trip op het zuidelijke eiland van Nieuw-Zeeland
ziezo, dat is de toer die ik momenteel aan het doen ben. Vertrokken in Picton en m'n eerste halte was in Nelson, vanwaar ik morgenvroeg vertrek naar Greymouth.
Vandaag een fantastische dag gehad in het nationaal park van Abel Tasman. 's Morgens gaan kayaken op zee, dan een koekjeslunch op een verlaten strand en moeten vechten met allerlei zeegevogelte voor het grootste stuk, nadien terug gepeddeld en dan met een speedbootje naar een eiland waar pelsrobben wonen. Grappige beesten en ze hadden kleintjes, die nog grappiger zijn. Alleen spijtig dat ze zo ongelooflijk naar vis stinken, of khad er direct eentje geadopteerd als speelkameraadje voor Loekie. Kon ie in de vijver zitten, hehe. Daarna werden we afgezet op een paradijslijk stuk nationaal park en mochten we onze plan trekken. kBen dan maar met mn Duits kayak-maatje terug gewandeld door de tropische wouden en we waren just op tijd terug op een andere beach om daar een watertaxi te nemen naar het kayakcentrum. Onderweg nog spelende zeehonden tegen gekomen en eentje die met inktvissen aan 't gooien was (hun lievelingskostje, waarvoor ze tot 250m diep duiken; dus, papa, begin al maar te graven, die vijver moet dieper of Koekie de zeehond gaat het daar niet naar z'n zin hebben!)
Het programma van vandaag:
HEART OF THE PARK & SEALS -
Our best one-day adventure: Water Taxi, Kayak, Seals, Golden Beaches, Bush Walk Trip operates 1 Oct to 30 April.
Paddle north from the golden sands of Anchorage, around tidal lagoons and rugged granite headlands to the idyllic lagoon of Bark Bay, fringed by lush native forest. Enjoy a picnic lunch before sailing back into Anchorage on the afternoon sea breeze. A visit to the seal colony on Pinnacle Island is a highlight with the possibility of seeing a blue penguin.
From Anchorage, walk to Watering Cove through lush native forest with panoramic views of the coastline you have just experienced from your water taxi and sea kayak. Your guide will have lots of stories to tell about the fascinating natural and cultural history of the Abel Tasman region. Catch the water taxi back to Marahau to arrive around 5.00pm
Hier in de jeugdherberg kan ik geen fotookes opladen, maar hun fotosite geeft al een ideetje (http://www.abeltasmankayaks.co.nz/kayaking/atk_gallery/). Twas echt wel leuk en weer een aantal leuke mensen leren kennen, met wie ik vanavond naar het vuurwerk ga kijken in central park in Nelson. En morgenvroeg er alweer vroeg uit. Tedoeme toch. Vakantie noemen ze dat dan, pfff. Nu ja, soit, kzal mij nu maar een doucheke nemen want ik plak van het zeezout en dan sebiet ne goeie Stella drinken op een terraske in 't zonneke en we kunnen er alweer tegen voor vanavond!
BELANGRIJK: gisterenavond met Anne weer een interview gedaan voor Radio Vlaanderen Internationaal (RVI), dus houd de website van RVI in de gaten, het interview komt normaal gezien weer online.
en nog wat fotookes uit Wellington en omgeving
kheb hier al veel vriendjes gemaakt. De eersten waren enkele Duitse studenten uit Wellington die op uitstap waren in Auckland. Kheb hen maar direct wat cultuur bijgebracht en hen meegezeuld naar een Belgisch restaurant waar we uiteraard mosselen gegeten hebben en nen helen hoop Belgische bieren. In Wellington trouwens nog terug contact gehad en zelfs een gratis overnachting kunnen versieren. Vielen Dank!
Na Auckland ging het met de bus verder naar Tongariro, waar ik al een beetje over geschreven heb. Omdat het daar absoluut zeikweer was en pokkekoud (11 graden en striemende regen) was het echt geen weer om de vulkaan te beklimmen, dus binnen gezeten maar dat viel beter mee dan verwacht, dankzij het leuke gezelschap van Bram en Sanne. Hartstikke leuke Nederlanders, zowaar.
In Wellington aangekomen had ik intussen kennis gemaakt met Abbey (USA) die naast mij zat op de bus. In tegenstelling tot wat ik gehoord had, was de jeugdherberg echter helemaal niet in de buurt van de busterminal. Toen we daar met 2 zo wat verloren stonden ronddraaien, kwam Emma, een Ierse die lesgeeft in Wellington, ons te hulp. 't Kind had een rotdag achter de rug en ambras met haar flatgenote, dus was dik content om ons het Wellingtonse nachtleven te laten zien.
Overdag is er in en rond Wellington ook wel wat te zien (gelukkig maar) en zo ging ik vandaag 1 november op zeehondentocht. Met een 4WD met 2 anderen (2 Nederlandse piloten) en met als gids een figurant uit Lord of the Rings kwamen we na een stevig stukje rijden op een plaatsje waar vrolijke dikke "fur seals" lagen te zonnen. Den deze werd wakker en kwam eens piepen wie zn dutje verstoorde (ikke dus) en heeft dan maar sympathiek geposeerd
fotookes van Thailand, Kuala Lumpur, Singapore en een eerste uit NZ
ge hebt er lang op moeten wachten en dan staat hij nog scheef ook, maar hier is de enige echte Tom-in-Thais-massage-uniform, samen met m'n lerares, Goong.
Tweede foto is een beetje kunstig. Op de avondmarkt van Chiang Mai zag ik in een zijdenwinkel dit kindje liggen slapen tussen de waren. Schattig, niewaar?
De kenners onder u herkennen zeker en vast het interieur van Hard Rock Cafe en hun Classic Burger. Man man, dat heeft gesmaakt, vooral omdat het geleden was sinds Zedelgem dat ik nog in een Hard Rock Cafe was geweest en mn favoriete kostje daar had geproefd.
En, en? Wie herkent hier de twin towers van Kuala Lumpur? Helaas zo wat het enige wat KL te bieden heeft ...
Intussen zitten we dus in Singapore, op de bank bij Lijen (mn buddy van Leuven). Thanks a lot for the great stay, Jen!
Nu wordt het al stillekesaan specialistenwerk, dus kzal effe helpen: de skyline van Auckland, in het noorden van Nieuw-Zeeland. Die dag was het nog tamelijk bewolkt en frisjes, maar dat was wel een welkome afwisseling na de hitte van Azie.
effe vlug vanuit Wellington
dag zoetekes,
ik weet het, ik weet het, ik laat veel te weinig van mij horen, maar 't is hier dan ook druk druk druk. Ik kom zodanig veel toffe mensen tegen dat ik geen moment gerust zit. Alleen reizen, pfff, vermoeiend zenne. Soit, ik ga jullie effe laten weten wat de plannen zijn voor de komende dagen. Morgen ga ik vanuit Wellington met de ferry naar Picton, daar blijf ik dan 1 nacht en dan trek ik met Magic Traveller (zo'n backpackers organisatie) heel het zuideiland rond.
De trip kan je in detail zien op
http://www.magicbus.co.nz/main/productDetail/index.cfm?productID=7, ik vertrek dus vanuit Picton, en niet vanuit Christchurch (daar kom ik uiteindelijk aan)
Ok, effe zoeken naar fotookes en wie weet is het ooit nog wel eens een regendag zonder interessant volk en dan komen de andere reisverhalen wel online
Voor de rest groet ik u uit zonnig, fantastisch zalig ongelooflijk mooi Wellington,
ikke
