tom's travel blog

een update uit Kuala Lumpur : Happy Deepavali & Selamat Hari Raya Aidilfitri

tis precies alweer een tijdje geleden dat ik hier nog iets zinnigs heb geschreven, dus we gaan ons best doen vandaag. Ok, grapje natuurlijk, er komt hier gewoon weer heel veel zever en rotzooi en dingen die ge totaal niet wilt weten, maar tis dan ook uw eigen schuld dat je op deze pagina zit.

Waar was ik gebleven met mn reisverhaal? Ah ja, dat ik op de lappen was geweest met Katrien uit Deurne en dat ik de dag nadien oh zo flink mijn examen van masseur had afgelegd. Wel, omdat deel 1 van de massage zo leuk was, hebben we er deel 2 nog maar ineens bij gedaan, zijnde facial & body scrub. Inderdaad, allemaal heel andere dingen dan ik ooit al gedaan heb, maar dat maakt het wel eens leuk. Rachel, mn Maleisische medestudente deed ook mee en Goong gaf nog steeds de lessen. Donderdagochtend begonnen we meteen met kruiden snijden voor de scrub. Sommige wortels en planten zijn enkel te vinden in de jungle rond Chiang Mai, maar na enig zoekwerk in het Groot Thais Kruidenboek vonden we ook planten die we in Belgie konden gebruiken. Rachel onderging de behandeling als eerste. Ik vond het maar een vettige bedoening om iemand zn gezicht met die drets in te smeren, maar ik moet toegeven, het resultaat was de moeite. Bij de lunch viel het me op dat Katrien niet opdaagde. Even later kreeg ik een smsje dat ze ziek was. Ja, ja, dat zal wel. Kater en aan t brossen zeker? Katrien volgde namelijk al 4 weken thaise massage en ze was het precies een beetje beu. Maar 's avonds kreeg ik dan ineens een smsje of ik haar niet naar de kliniek kon brengen, omdat het haar echt niet meer afging. 't Schaap zag er inderdaad maar belabberd uit en na het onderzoek in het ziekenhuis bleek dat ze een serieuze voedselvergiftiging had. Raar, want ik had tijdens haar laatste maaltijd eigenlijk hetzelfde gegeten en gedronken, maar ik was fris en fruitig zoals altijd (hehe). We kregen een hele zak pillen mee en na een wilde rit met de tuktuk kon ze terug in hare nest. Zaterdag zou ze namelijk terug naar Belgie vliegen, dus ze had nog een 48-tal uren om er bovenop te geraken. Vrijdag kort op ziekenbezoek geweest en dan 's avonds op zwier met een hoop andere mensen die ik bij ITM (International Thai Massage School) had leren kennen. Hele leuke bende, allemaal mensen zo van mijne leeftijd met gelijkaardige achtergrond en van de 10 mensen met wie ik mij verdiepte in de kennis van de Thaise bieren, waren er niet 2 met dezelfde nationaliteit. Effe proberen herinneren wie van waar was: Alex van Taiwan, Claire uit Nieuw-Zeeland, Mark uit de VS, Maricka uit Tsjechie, Sander uit NL, Chris uit Australie, Lek uit Thailand, euhm, wie waren die anderen ook al weer. Soit, kzal er dan niet zo veel mee gebabbeld hebben, hehe.

Oh, ik vergat nog te zeggen dat deel 2 van de massagecursus een spoedcursus geworden is op 2 dagen ipv 3, want Rachel kon zaterdag niet en ik vond het dan ook leuker om het in 2 dagen af te werken. Op die manier kon ik zaterdag rustig bekomen en nog wat shoppen. Dat was echter buiten Katrien gerekend: Eurocross had beslist dat als ze haar vlucht wilde uitstellen voor medische redenen, ze in het hospitaal moest blijven tot de dokters haar daar "fit to fly"-verklaarden. Allez, dan maar op ziekenbezoek gegaan (sjieke kamer trouwens) en zo voor de 2de keer op een paar dagen tijd de Thaise gezondheidszorg van binnenuit een beetje leren kennen. Blij dat ik daar zelf niet lag! Of het lag aan de medicatie, de boterhammen of mijn aanwezigheid, wie zal het zeggen, maar Katrien begon zich zienderogen beter te voelen. Zelfs in die mate dat ze niet meer te houden was en naar huis wilde. Na enig over en weer gediscussieer met verpleegsters en dokters heeft Katrien dan maar zelf ontslag genomen en is ze het afgebold. Let the beast go!

Zondag 22 oktober ben ik dan met Asia Airways naar Kuala Lumpur gevlogen. Heel goedkope vlucht, maar uiteraard de klein letterkes niet gelezen: maximum toegelaten bagagegewicht is 15kg. Dus stevig mogen bijdokken. Rotte honden, tedoeme toch. Och ja, tbleef dan nog maar iets van een 75 euro voor een vlucht van 3u, maar toch.

Intussen is het dinsdagnamiddag 1u 's middag en ben ik dus al 2 dagen in Kuala Lumpur. Wel, ik ben blij dat ik er eens geweest ben, maar ik heb het nu echt echt wel gezien. Eigenlijk is er hier buiten hun spectaculair hoge torens just geen lor te zien. Het feit dat het dan ook nog het feest is van einde ramadan helpt er natuurlijk ook niet bij, want er is heel veel dicht. Tijdens de ramadan waren ze niet open en nu zijn ze gesloten. Voor de rest harder werkers, daar niet van. Maar kzal dus content zijn dat ik vanavond op een vlucht naar Singapore kan stappen. Gisteren mij zot gezocht achter een bus- of treinkaartje, maar ik was er aan voor mn moeite: alles zat zogezegd "vol". De realiteit blijkt echter te zijn dat er gewoonweg niks rijdt. Intussen lopen de straten vol met mensen in kleurrijke zijden pyjamas en de televiezenders zenden uuuuuuuurenlang beelden uit van hoe men overal ter wereld "allah uhakbar" (allah is groot) zegt. Boeiend, hoor. Die nieuwe pee van de VRT zou het eens moeten overwegen om met kerstmis 3u non-stop beelden te geven van mensen die "in de naam van de vader, de zoon en de heilige geest" zeggen. Gewoon het ene land na het andere, groepjes van 3-10 mensen die het kruisteken maken en dan hop, over naar het volgende land. Daar kan geen enkele blote tettenshow van Kanaal2 tegen op!

Goed, ik zal er mij maar niet druk in maken, daarvoor is het hier veeeel en veel te heet (en megavochtig, een kwartiertje buiten lopen en je lekt als ne puppy), effe deze vrolijke update posten, tasje koffie gaan drinken, nog effe naar het stadspark en dan mn rugzak gaan ophalen. En vanavond met Japan Airways naar Singapore! Lijen, here I come!

posted by Thomas @ dinsdag, oktober 24, 2006